در ۲۸ مهر ۱۴۰۲ دبیرخانه شورای امنیت سازمان ملل با ارسال یادداشتی به کشورهای عضو سازمان ملل متحد، پایان رسمی مقررات بندهای ۳، ۴ و ۶ ضمیمه ب قطعنامه ۲۲۳۱، شامل آزمایشهای موشکی، محدودیت صادرات و واردات اقلام موشکی به ایران و همچنین تحریمهای مربوط به توقیف اموال و ارائه خدمات مالی به افراد و نهادهای ایرانی تحت تحریم شورای امنیت را به اطلاع کشورها رساند.
به فاصله کوتاهی پس از انتشار این یادداشت، وزارت خزانهداری آمریکا اعلام کرد که به بهانه منقضی شدن محدودیتهای تسلیحاتی سازمان ملل علیه ایران، تحریمهای جدیدی را علیه تهران اعمال کرده است.
پس از آن دولت انگلیس با انتشار بیانیهای اعلام کرد که محدودیتهای هستهای و موشکی مرتبط با جمهوری اسلامی ایران را پس از «روز انتقال» برجام همچنان حفظ خواهد کرد. انگلیس اعلام کرد با وجود به پایان رسیدن تاریخ تحریمهای موشکی و تسلیحاتی سازمان ملل علیه ایران، این تحریمها را به همراه تحریمهای مستقل خود علیه ایران حفظ میکنیم.
همچنین شورای اتحادیه اروپا در بیانیهای رسما اعلام کرد که اقدامهای محدودکننده خود علیه جمهوری اسلامی ایران را حفظ میکند و تحریمهایی که قرار بود از روز ۱۸ اکتبر لغو شوند، فعال باقی میمانند.
آمریکا و اروپا دقیقا از اولین روز اجرای برجام همین رویه را در پیش گرفته بودند و برجام در اولین روز اجرای آن توسط آمریکا و سپس اروپا به صورت فاحش نقض شد.
برخلاف تقلای آمریکا و اروپا، ایران اکنون یکی از قدرتمندترین کشورها در حوزه دفاعی و نظامی است.
چندی پیش اندیشکده صهیونیستی «مرکز اورشلیم» در مطلبی نوشته بود: «ایران به توسعه و گسترش توانایی خود برای استقرار و تولید پهپادها ادامه میدهد. در عین حال، این کشور تسلیحات پرتاب هوایی دقیق با پهپاد، سکوهای پرتاب و سامانههای جمعآوری اطلاعات تولید میکند. همه اینها بخشی از دکترین جنگ نامتقارن ایران است.»
در یک نمونه دیگر، روزنامه صهیونیستی «جروزالم پست» پیش از این در مطلبی نوشت: « ایران اکنون یک ابرقدرت پهپادی است.»در حال حاضر رویکرد محافل غربی به گسترش قدرت پهپادی ایران، از سردرگمی و درماندگی مطلق در این محافل حکایت میکند.
سرلشکر باقری رئیس ستاد کل نیروهای مسلح چندی پیش گفته بود: «امروز مشتری پهپادهای ما، چندین برابر توان تولیدی ماست... یک روزی تحریم بودیم که کسی قطعهای به ما ندهد و امروز تحریم هستیم که کسی از ما نخرد. در حالی که تحریمها برنداشته شده و روز به روز شدیدتر شده است. در چنین شرایطی است که قدرتهای جهان به دنبال خرید تسلیحات از ما هستند. موشک بالستیک جزو سلاحهایی بود که آمریکا به هیچ عنوان به ما واگذار نکرده بود. امروز قدرت موشک بالستیکی ایران جزو قدرتهای برتر جهان است.»
همچنین پیش از این سخنگوی وزارت دفاع گفته بود: «پهپادهای ما متقاضیان زیادی دارد و کشورهای بسیاری از ما درخواست خرید پهپاد دارند... الآن متقاضیان زیادی برای پهپادهای ما وجود دارد و از کشورهای غربی و اروپایی هم چند مورد درخواست داشتهایم که البته آنها مایل نیستند اسمشان اعلام شود... البته همه محصولات ما در حوزه صادرات قرار نمیگیرد و برخی دستاوردهای ما بنا به دلایل خاصی در سبد محصولات صادراتی نیست.»
و اما پایان تحریم تسلیحاتی ایران با دو واکنش مواجه شده است. یکی سردرگمی دولت های غربی است و دیگری دستاوردسازی جریان غربگرا در داخل ایران.
بلافاصله پس از انتشار یادداشت دبیرخانه شورای امنیت، رسانه های جریان غربگرا در داخل کشور مدعی شدند که پایان تحریم های تسلیحاتی ایران، میوه برجام و دستاورد دیپلماسی دولت قبل است.
اما این ادعا هیچ نسبتی با واقعیت ندارد. در اصل تحریمهای تسلیحاتی باید ۸ سال قبل برچیده میشد، نه اینکه ۸ سال بگذرد و تازه آمریکا و اروپا مجددا آن را نقض کنند.
«وندی شرمن» عضو ارشد تیم مذاکرهکننده آمریکا در مقطع امضای برجام، پیش از این گفته بود: «یکی از نقاط واگرایی و اختلاف ما و روسها که البته در اواخر مذاکرات بر روی میز گذاشته شد، قطعنامه سازمان ملل درخصوص تحریم موشکی و تسلیحاتی بود، روسیه معتقد بود که نباید هیچ محدودیتی بر روی موشک و تسلیحات باشد. روسیه و چین معتقد بودند قطعنامه صرفا باید توافق را تأیید کند و نباید هیچ محدودیتی بر برنامه موشکی و تسلیحاتی ایران باقی بماند. آنها نمیخواستند برنامه موشکی با ممنوعیت واردات تسلیحاتی ایران با پرجا بماند.»
«سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه نیز- ۲۵ تیر ۱۳۹۴- دو روز پس از امضای برجام اظهار داشت: «طرف ایرانی با طرف غربی درباره تحریمهای تسلیحاتی مصالحه کرد! ما و چین میخواستیم تحریمهای تسلیحاتی لغو شود، اما با وجود حمایت ما، خود تیم ایرانی (به ریاست ظریف) موافقت کردند تحریمها ادامه یابد.»
به عبارت دیگر، دولت قبل بدون هیچ تضمینی پذیرفت که تحریمهای تسلیحاتی ۸ سال پس از امضای برجام ادامه یابد و حالا آمریکا و اروپا در اقدامی مسبوق به سابقه، تعهدات خود را نقض کرده اند.
در ۲۹ مهرماه ۱۳۹۴، رهبر حکیم انقلاب در نامهای خطاب به رئیسجمهور وقت، با تایید مشروط، الزامات اجرای برجام را مطرح کردند. در بخشی از این نامه تاکید شد: «همانطور که در جلسات متعدّد به آنجناب و دیگر مسئولان دولتی یادآور شده و در جلسات عمومی به مردم عزیزمان گوشزد کردهام، رفع تحریمها هرچند از باب رفع ظلم و احقاق حقوق ملّت ایران کار لازمی است، لیکن گشایش اقتصادی و بهبود معیشت و رفع معضلات کنونی جز با جدّی گرفتن و پیگیری همهجانبه اقتصاد مقاومتی میسّر نخواهد شـد. امید است که مراقبت شود که این مقصود با جدّیّت تمام دنبال شود و به خصوص به تقویت تولید ملّی توجّه ویژه صورت گیرد.»
در بخش دیگری از این نامه، آمده بود: «از آنجا که پذیرش مذاکرات از سوی ایران اساساً با هدف لغو تحریمهای ظالمانه اقتصادی و مالی صورت گرفته است و اجرائی شدن آن در برجام به بعد از اقدامهای ایران موکول گردیده، لازم است تضمینهای قوی و کافی برای جلوگیری از تخلّف طرفهای مقابل، تدارک شود، که از جمله آن اعلام کتبی رئیسجمهور آمریکا و اتّحادیه اروپا مبنی بر لغو تحریمها است. در اعلام اتّحادیه اروپا و رئیسجمهور آمریکا، باید تصریح شود که این تحریمها بهکلّی برداشته شده است. هرگونه اظهاری مبنی بر اینکه ساختار تحریمها باقی خواهد ماند، بهمنزله نقض برجام است.»
در این نامه تصریح شد: «در سراسر دوره هشتساله، وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانهای (از جمله بهانههای تکراری و خودساخته تروریسم و حقوق بشر) توسّط هر یک از کشورهای طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد و دولت موظّف است طبق بند ۳ مصوّبه مجلس، اقدامهای لازم را انجام دهد و فعّالیّتهای برجام را متوقّف کند.»
رهبر معظم انقلاب در نامه مذکور شروط ۹گانهای را درباره برجام معین کرده و خواستار رعایت دقیق و موبهموی آن شدند. با نگاهی کوتاه به این شروط ۹گانه از جمله اینکه ضمانت کافی برای لغو تحریمها از طرف مقابل گرفته شود و اینکه تحریمها با عناوین دیگر مثل حقوقبشر و... بازنگردد، میبینیم که تقریباً هیچیک از آنها جامه عمل نپوشید و خسارت محض برجام در دولت قبل نیز دقیقاً در اثر نافرمانی از این فرامین روشنگر و آیندهنگرانه و دقیق بود.
ارسال نظرات